Dit jaar hebben wij voor het eerst "Glamping" als vakantie gedaan. Glamping blijkt toch in de praktijk kamperen met een luxe randje. Hierbij mijn verslag en weblog over onze vakantie.
Na een lange maar gelukkig vrijwel filevrije autorit van circa 9 uur zijn we aangekomen op de plaats van bestemming, het plaatsje Bonnal in het Franse gedeelte / provincie Jura, vlakbij de Zwitserse grens in het zuid oosten. Zeker op het laatste stuk autoweg een paar slechte stukken asfalt ondervonden.
Na aankomst even moeten wachten op de aanwezigheid van personeel van onze touroperator Eurocamp. Deze uit Nederland afkomstige medewerker heeft ons netjes bij onze safaritent afgeleverd waar wij onze vakantie in verblijven. Na de nodige uitleg en instructies de auto uitgeladen en zijn we begonnen met het inrichten/opbergen van de spullen in onze safaritent.
Op het moment van aankomst en gedurende onze gehele vakantie hebben wij de zon veelvuldig mogen zien en is de middagtemperatuur niet onder de 30 graden geweest. Voor mij persoonlijk geen pretje omdat ik niet van hitte hou en er slecht tegen kan. Mijn instelling was dus ook overleven in deze hitte en weinig uitvoeren. Verkoeling was enigzins te vinden in de schaduw rondom de safaritent. Het zwembad was niet beschut en was continue de gehele dag van zon voorzien waardoor het daar niet was uit te houden. Zwemmen was dus heel even afkoelen voor mijzelf en direct weer terug richting schaduw bij de tent.
Onze kinderen hebben liters zonnebrand creme gekregen om enigzins bescherming te bieden als zij aan het zwemmen waren in het zwembad. Ook zijn er liters water doorheen gegaan om aan je vocht te kunnen komen. Frankrijk staat bekend om het stokbrood en de croissants welke wij dus veelvuldig hebben gegeten. Als avondeten vaak eenvoudige gerechten en salades gemaakt omdat een camping gasstelletje niet echt gebruikt kan worden om een grote maaltijd te bereiden, althans degene die wij hadden.
Verder is het zomers natuurlijk ook standaard dat er wespen en vliegen zijn. Dit is een hele uitdaging als je een dochter hebt die werkelijk panisch is voor deze beesten. Bij elk bezoekje van deze insecten aan onze dochter was er meteen paniek en vloog er wel eens een bord eten op de grond of een glas melk over de tafel. Zij vlucht letterlijk in paniek naar een plek die dicht kan, in ons geval de hete slaapcabine van de safaritent. Voor mijzelf ook geen prettige situatie omdat ik haar ook wil beschermen tegen deze nare angst.
Ons bed waarin ikzelf en mijn vrouw sliepen was een zogeheten "twijfelaar" waardoor de normaal gewende ruimte in bed tijdelijk niet beschikbaar was en je het moest doen met niet al teveel ruimte. Veel op je zij slapen dus. Ander probleem waar ik tegenaan ben gelopen is het feit dat ik absoluut niet gewend ben om op slippers te lopen waardoor mijn voeten dus weer kapot zijn gelopen aan de bovenkant.
Kortom, na vele voor mijzelf overwonnen "tegenslagen" heb ikzelf en mijn lieve gezin toch wel achteraf gezien een leuke vakantie gehad. Dus, op naar de volgende zou ik zeggen.